Ny Fitiavan’i Jesoa ireo mpanaradia Azy.

Mofonaina anio: Talata, faha 17 Jona 2025

Sall38.1-3 / Hira170.1.2 / Vavaka / Mofonaina / Vavaka / Hira 54. 1,3

Jaona 11, 32-46
32 Ary Maria, rehefa tonga teo amin'nitoeran'i Jesosy ka nahita Azy, dia niankohoka teo amin'ny tongony ka nanao taminy hoe: Tompoko, raha teto Hianao, dia tsy maty ny anadahiko. 33 Ary Jesosy nony nahita azy nitomany sy ny Jiosy izay niaraka taminy nitomany koa, dia vonto ny fanahiny, ka tora-kovitra Izy; 34 ary hoy Izy: Aiza moa no nandevenanareo azy? Dia hoy ireo taminy: Tompoko, andeha hizaha. 35 Jesosy nitomany. 36 Dia hoy ny Jiosy: Akory ity haben'ny fitiavany azy! 37 Fa hoy ny sasany: Moa tsy hain'ilehity, Izay nampahiratra ny mason'ilay jamba va, ny manao izay tsy ho nahafaty an-dralehilahy ity? 38 Dia vonto indray ny fanahin'i Jesosy ka nankeo amin'ny fasana Izy; ary zohy izany, sady nisy vato narindrina teo. 39 Hoy Jesosy: Esory ny vato. Hoy Marta, anabavin'ny maty, taminy: Tompoko, maimbo izy izao, fa efa hefarana izay. 40 Hoy Jesosy taminy: Tsy voalazako va fa raha hino ianao, dia ho hitanao ny voninahitr'Andriamanitra? 41 Dia nesoriny ny vato. Ary Jesosy dia nanandratra ny masony ka nanao hoe: Ray ô, misaotra Anao Aho, fa efa nihaino Ahy Hianao. 42 Raha Izaho, dia fantatro fa mihaino Ahy mandrakariva Hianao; fa noho ny vahoaka mitsangana manodidina no nilazako izany, mba hinoany fa Hianao no naniraka Ahy. 43 Ary rehefa nanao izany teny izany Izy, dia niantso tamin'ny feo mahery hoe: Ry Lazarosy, mivoaha! 44 Dia nivoaka ny maty nisy fehim-paty ny tànany sy ny tongony, sady voafehy mosara koa ny tavany. Hoy Jesosy tamin'ny olona: Vahao izy, ka avelao handeha. 45 Ary maro tamin'ny Jiosy, dia ireo nankeo amin'i Maria ka nahita ny zavatra nataon'i Jesosy ireo, no nino Azy. 46 Fa ny sasany tamin'ireo kosa dia lasa nankany amin'ny Fariseo ka nilaza taminy izay nataony.

Tsy nisalasala i Maria sy i Marta naneho ny alaheleny teo anatrehan’i Jesoa noho ny fahafatesan’i Lazarosy. Ary rehefa nahita ny olona mitomany i Jesoa dia vonton’alahelo. Tsapany ny fahorian’ireo anabavin’i Lazarosy, ary toa mihatra Aminy koa izany ka nitomany koa Izy. Asehon’i Jesoa eto fa toy ny olona iray tena akaiky sy tena tia Izy ka izay manjo azy irco dia mahazo Azy ihany koa. Rehefa mitaraina amin’ny Tompo isika dia reny izany. Tsy mihaino fotsiny Izy fa miara-mizaka amintsika amin’ireo fahoriana izay mianjady. Manambara izany ry havana fa tsy irery izay mino sy manara-dia an’i Jesoa co antrehan’ny kazam-pahoriana izay misy ety amin’izao tontolo izao. Koa Mahereza manoloana ny fahoriana.

Fanafahana no entin’i Jesoa amin’izao tantara izao. Voalohany. fanafahana an’i Marta izay toa misalasala ny amin’ny fahefana ananan’i Jesoa na dia efa nilaza aza izy fa mino (And.27). Faharoa, fanafahana an’i Lazarosy voafatotry ny fahatesana ka nilazan’i Jesoa hoe << Mivoaha >», «Vahao izy ». Ny Tenin’i Jesoa feno fahefena, izay miendrika baiko, no nanangana ny maty. Rehefa miteny Jesoa dia tanteraka avokoa, tahaka izay nataon’ Andriamanitra Ray tamin’ny fahariana. Ny tanjona lehibe eto dia ny hahatongavan’ny olona ho amin’ny finoana marina an’i Jesoa Kristy ka hanafaka azy. Jesoa dia tonga nofo, manatona antsika miaina anaty endri-pahafatesana, te hanome fiainana ho antsika. Koa ekeo ary minoa ny fahefan’ny Teniny.

Mahatsiaro ny fitiavan’i Jesoa Kristy anao ve ianao?